20 μνημεία του Κομμουνισμού που ο καπιταλισμός αφήνει να ρημάξουν

Μαζί με το τέλος του "υπαρκτού σοσιαλισμού" στις χώρες του ανατολικού μπλοκ, τελείωσε και η δόξα των μνημείων που θύμιζαν την δύναμη της Σοβιετικής Ένωσης. Δείτε φωτογραφίες μιας άλλης εποχής (Pics)

Ο υπαρκτός σοσιαλισμός κατέρρευσε το 1989 μαζί με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Στα βασικά χαρακτηριστικά του, το μοντέλο που κυριαρχούσε σε όλες τις χώρες του "υπαρκτού σοσιαλισμού" ήταν εκείνο της Σοβιετικής Ένωσης.

Στις 9 Νοεμβρίου του 1989, το γκρέμισμα του τείχους του Βερολίνου συμβόλιζε την ουσιαστική και τυπική κατάρρευση του σοβιετικού μοντέλου στην ανατολική Ευρώπη.

Στην Πολωνία, το ΚΚ αυτοδιαλύθηκε (29 Ιανουαρίου του 1990) κι ο εκεί κύκλος έκλεισε με την εκλογή του ηγέτη της Αλληλεγγύης Λεχ Βαλέσα στην προεδρία της Δημοκρατίας (9 Δεκεμβρίου του 1990).

Στην Τσεχοσλοβακία, η μεταπολίτευση άρχισε με διαδηλώσεις στην Πράγα και προχώρησε με την εκεί περεστρόικα ("βελούδινη επανάσταση", 24 Νοεμβρίου του 1989). Τον Οκτώβριο, ξεκίνησε ταχύτατη η περεστρόικα στην Ουγγαρία. Στις 29 του μήνα, ανακηρύχθηκε δημοκρατία. Στα Βαλκάνια, η παλιά φρουρά αντιστάθηκε πιο πολύ.

Στη Βουλγαρία, Ο Ζίφκοβ αναγκάστηκε να παραιτηθεί μετά από σφοδρή εσωκομματική μάχη (18 Νοεμβρίου του 1989). Οι προεδρικές εκλογές (2 Αυγούστου του 1990), ανέδειξαν πρώτο μη κομμουνιστή πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Ζέλιου Ζέλιεφ.

Στη Ρουμανία, ο Νικολάι Τσαουσέσκου αρνιόταν να παραιτηθεί. Τον γκρέμισαν οι αιματηρές λαϊκές εξεγέρσεις. Ένα λαϊκό δικαστήριο τον βρήκε ένοχο γενοκτονίας. Εκτελέστηκαν κι αυτός κι η γυναίκα του (25 Δεκεμβρίου του 1989).

Στην Αλβανία, οι διαδηλώσεις συνεχίζονταν αιματηρές ως τις 12 Ιουνίου του 1991, οπότε η πρώτη αλβανική πολυκομματική κυβέρνηση ήταν γεγονός. Στις 22 Μαρτίου του 1992, της έλαχε ο Μπερίσα.

Στη Γιουγκοσλαβία, ο θάνατος του Τίτο (4 Μαΐου του 1980) αναζωπύρωσε τις εθνικές αντιθέσεις. Στα 1981, οι πρώτες βίαιες ταραχές των Αλβανοφώνων ξέσπασαν στο Κοσσυφοπέδιο. Η έκτακτη σύσκεψη των Γιουγκοσλάβων Κομμουνιστών (19 Οκτωβρίου του 1988) εξελίχθηκε σε άγρια διαμάχη με αντίπαλους τους Σέρβους από τη μια πλευρά και όλους τους άλλους από την άλλη. Ο ηγέτης των Σέρβων κομμουνιστών, Σλόμποταν Μιλόσεβιτς, ζητούσε επίσημα την επανένταξη των αυτόνομων περιοχών Κοσσυφοπεδίου και Βοϊβοντίνα στη Σερβία, ενώ μαχητικές διαδηλώσεις Σέρβων τον συνεπικουρούσαν στο αίτημα.

Στις 24 Ιανουαρίου του 1989, ταραχές ξέσπασαν στο Κοσσυφοπέδιο. Κόπασαν στις αρχές Φεβρουαρίου αλλά το αίτημα για την ανακήρυξη της Αλβανικής Δημοκρατίας του Κοσσυφοπεδίου είχε ήδη προβληθεί. Τον Μάιο του 1989, την προεδρία της δημοκρατίας στην ομόσπονδη Σερβία ανελάμβανε ο Σλόμποταν Μιλόσεβιτς. Η έκρηξη δεν άργησε. Η Αμερική τον βομβάρδισε στην 10η επέτειο της εκλογής του, στα 1999.

Είκοσι χρόνια μετά το τέλος του "υπαρκτού σοσιαλισμού", το σημαντικό ερώτημα είναι, τι επιφυλάσσει το μέλλον για τον βαριά αυτοτραυματισμένο υπαρκτό καπιταλισμό.

Ο οποίος με την εγκαθίδρυση του στα Βαλκάνια, έχει αφήσει τα μνημεία του παρελθόντος στην τύχη τους.

Ο υπαρκτός σοσιαλισμός κατέρρευσε, ωστόσο έμειναν να θυμίζουν τα χρόνια κυριαρχίας του, τα μνημεία που έφτιαξαν οι ηγέτες του τα χρόνια της εξουσίας τους:

Το συνεδριακό κέντρο του ΚΚ στη Buzludzha της Βουλγαρίας

Το Μπουζλούντζα (Βουλγαρικά: Бузлуджа) είναι βουνό στην οροσειρά Στάρα Πλάνινα (οροσειρά του Αίμου) της Βουλγαρίας. Σε υψόμετρο 1441 μέτρων βρίσκεται βουνοκορφή με το ομώνυμο Κομμουνιστικό μνημείο-συνεδριακό χώρο Μπουζλούντζα.

Zimnitsa, Βουλγαρία

Niš, Σερβία

Kosmaj, Σερβία

Kruševo, Σκόπια

Jasenovac, Κροατία

Sanski Most, Βοσνία-Ερζεγοβίνη

Tjentište, Βοσνία-Ερζεγοβίνη

Petrova Gora, Κροατία

Kolašin, Μαυροβούνιο

Zenica, Βοσνία-Ερζεγοβίνη

Tjentište, Βοσνία-Ερζεγοβίνη

Mitrovica, Κόσοβο

Korenica, Κροατία

Nikšić, Μαυροβούνιο

Kozara, Βοσνία-Ερζεγοβίνη

Kadinjača, Σερβία

Podgarić, Κροατία

Varna, Βουλγαρία

Ρώσοι στρατιώτες κοιτάνε προς τη Μόσχα.

Varna, Βουλγαρία

Το μνημείο Βουργαρο-σοβιετικής φιλίας.

πηγή