Θάνατος με 2 ευρώ στην Ελλάδα της κρίσης: Η κόκα των πτωχών

«Νευρικότητα, τρέμουλο, άνοια, ανορεξία, παρορμητικά οξυμένες αισθήσεις, έντονες παραισθήσεις, ακραία επιθετική συμπεριφορά, υψηλός πυρετός, έντονη καρδιακή αρρυθμία, αμνησία, απώλεια βάρους (ιδιαίτερα λίπους), οστεωμένο πρόσωπο, διεσταλμένες κόρες ματιών, πολυήμερη αϋπνία (insomnia), ανηδονία. Ξύνεσαι με μανία, γδέρνεσαι, πληγιάζεσαι, γιατί πιστεύεις ότι κάτω από το δέρμα σου κυκλοφορούν ζωύφια. Είναι δύσκολη η αποτελεσματική ιατρική φροντίδα όταν ο χρήστης καταρρεύσει. Ιδιαίτερα μια λάθος φαρμακευτική αγωγή μπορεί να αποβεί και επικίνδυνη. Το πιο καλό φάρμακο ίσως είναι να κοιμηθεί μερικές ημέρες».

Μου μιλάει ο Δημήτρης Σιαράβας κι εγώ γράφω. Εργάζεται στη μονάδα «Άμεσης πρόσβασης και μείωσης βλάβης» του ΚΕΘΕΑ. Μου μιλάει για το ΣΙΣΑ (sisha) την «κοκαΐνη των φτωχών». Πουλιέται ένα, άντε δύο ευρώ η δόση και η επήρειά της κρατάει ώρες. Εμφανίστηκε στις πιάτσες της Αθήνας πριν από 2-3 χρόνια και σήμερα πουλιέται σχεδόν σε όλη την Ελλάδα. Οι περισσότεροι την «καπνίζουν», κάποιοι την παίρνουν με ένεση. Επιδρά στο κεντρικό νευρικό σύστημα και λιώνει τον συστηματικό χρήστη μέσα σε μήνες. «Λιώνει»: αυτή είναι η λέξη που χρησιμοποιεί ο Κωνσταντίνος στο βίντεο. Πρόκειται για μία ή περισσότερες εκδοχές κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης (ΜΕΘ ή METH) «ελληνικής κατασκευής». Το Γενικό Χημείο του Κράτους δεν έχει βγάλει ακόμη άκρη, λόγω περιορισμένων δειγμάτων.

Μεθαμφεταμίνες: το πιο καταστροφικό, φτηνό, συνθετικό ναρκωτικό, παγκοσμίως. «Μπορείς να το φτιάξεις χρησιμοποιώντας τα υλικά καθαρισμού που βρίσκονται στο ντουλάπι κάτω από τον νεροχύτη σου», όπως λένε σε ένα αμερικάνικο βίντεο. «ΣΙΣΑ στην πραγματικότητα είναι η πίπα, φτιαγμένη από γυαλί ηλεκτρικής λάμπας, όπου μπαίνει η ουσία για να την καπνίσει ο χρήστης. Η ουσία μπορεί να κατασκευαστεί εύκολα σε αυτοσχέδια εργαστήρια, με τηγάνια, μπρίκια, χύτρες, πρόχειρους αποστακτήρες, τοξικά υλικά που κυκλοφορούν στο εμπόριο και συνταγές που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο. Οι χημικές ενώσεις είναι εύφλεκτες και συχνά τα εργαστήρια λαμπαδιάζουν μαζί με το προσωπικό τους», μου εξηγεί ο Δημήτρης. Μετά τη βάζεις στη γυάλινη πίπα, σαν κι αυτήν που θα πάρει στα χέρια η Μαρία για να «σκάσει» τους κρυστάλλους με τον αναπτήρα και να ρουφήξει στο«Πεθαίνοντας στις πλατείες» των Πρωταγωνιστών (από το 12ο λεπτό του βίντεο, για όσους δεν έχουν χρόνο).

Το πρόβλημα είναι γνωστό στις θεραπευτικές κοινότητες και έχουν γραφτεί αρκετά και κατατοπιστικά εδώ και ένα-δύο χρόνια. Απλώς, εγώ δεν είχα πάρει χαμπάρι την έκτασή του. Ίσως και κάποιοι από εσάς, γι’ αυτό και γράφω. Αφορμή στάθηκε ένα ντοκιμαντέρ και έναάρθρο του Alex Miller στο vice.com μετά από μια επίσκεψή του στην Αθήνα, αυτόν τον Μάρτιο.

Ο Alex Miller περιηγείται και καταγράφει τις πιάτσες των ναρκωτικών του αθηναϊκού κέντρου. Μιλάει με χρήστες, εκπρόσωπο της αστυνομίας, του ΚΕΘΕΑ, διαδηλωτές, μια δημοσιογράφο και έναν αναρχικό (;) από τα Εξάρχεια. Περιγράφει και βγάζει συμπεράσματα. Πρόκειται για ένα άρθρο που αξίζει να διαβάσει κανείς και ένα ντοκιμαντέρ που αξίζει να δει. Βέβαια ο συσχετισμός-ταυτότητα που επιχειρεί μεταξύ του ΣΙΣΑ και της οικονομικής κρίσης της χώρας έχει συχνά χαρακτηριστικά εμμονής και όχι λογικής τεκμηρίωσης, σε αντίθεση για παράδειγμα με αυτόν που επιχειρεί ο διευθυντής ΚΕΘΕΑ Χαράλαμπος Πουλόπουλος. Πρόκειται για κάτι που διαπερνά όλη του την έρευνα, λες και το κουβαλούσε στις βαλίτσες του όταν ερχόταν να την κάνει. Θα προσέξετε και κάποια σχετικά σχόλια αναγνωστών κάτω από το άρθρο του. Οι μεθαμφεταμίνες κάνουν θραύση και είναι «η κόκα των φτωχών» και στις μητροπόλεις των υψηλών ΑΕΠ, της μέτριας ανεργίας και της σχετικής ευημερίας της «μεσαίας τάξης».

Από την άλλη, η αλήθεια είναι ότι η κρίση που βιώνουμε κάνει τα φτηνά συνθετικά ναρκωτικά προσιτά και «τις συμπεριφορές των χρηστών πιο αυτοκαταστροφικές» (Χ. Πουλόπουλος).Κονδύλια κόβονται, προγράμματα περιστέλλονται και οι επιχειρήσεις «σκούπας» ή απώθησης των χρηστών από τα στέκια, εκτός από αντιανθρωπιστικές, είναι και ατελέσφορες. Πόσα λεφτά χρειάζονται για να έχει το Γ.Χ.Κ. τα δείγματα για να μας πει τι ακριβώς είναι αυτός ο νέος διάολος; Πόσα εκατομμύρια χρειάζονται και πόσες ημέρες θα καθυστερήσει την περιβόητη «ανάπτυξη που έρχεται» η μη περικοπή των πιστώσεων και η ενίσχυση των προγραμμάτων βοήθειας και απεξάρτησης αυτών των αρρώστων; Έστω και σαν μοναδική εξαίρεση, σαν «επικοινωνιακό τρικ», σαν «ξεκάρφωμα», βρε αδερφέ! Πες το όπως θέλεις.

[Του Θανάση Σκόκου από aixmi.gr]