Τι χρειαζόμαστε:
- Ένα κιλό ψάρια (μαρίδες μεγάλες, γόπες, μπαρμπούνια)
- μισό φλυτζ. τσαγιού ξύδι
- 2 φλυτζάνια τσαγιού κρασί μαύρο ξηρό
- δύο χούφτες σταφίδες μαύρες
- δύο κουτ. σούπας δενδρολίβανο φρέσκο
- 2-3 σκόρδα φρέσκα
- 2-3 κρεμμύδια φρέσκα
- αλάτι
- λίγο αλεύρι
Πώς το κάνουμε:
- Καθαρίζετε τα ψάρια, τα πλένετε και τα στραγγίζετε.
- Τα αλευρώνετε και τα τηγανίζετε στο μισό ελαιόλαδο.
- Στραγγίζετε το λάδι και σκουπίζετε το τηγάνι με χαρτί κουζίνας.
- Προσθέτετε στο τηγάνι το υπόλοιπο λάδι, το δενδρολίβανο, τα κρεμμυδάκια και τα σκόρδα ψιλοκομμένα και τα σωτάρετε.
- Σβήνετε με το κρασί και το ξύδι, προσθέτετε το αλάτι και τις σταφίδες και αφήνετε να σιγοβράσει για 5 λεπτά. (Αυτό θα είναι η μαρινάδα)
- Βάζετε μία στρώση ψάρια σε πήλινο ή γιάλινο δοχείο, τα σκεπάζετε με τη μαρινάδα
- Τοποθετείτε τα υπόλοιπα ψάρια σε στρώσεις εναλλάξ με τη σάλτσα κατά τον ίδιο τρόπο.
- Περιχύνετε με την υπόλοιπη μαρινάδα (τα ψάρια πρέπει να καλυφθούν).
- Σκεπάζουμε το σκεύος και βάζουμε στο ψυγείο για 1 εβδομάδα.
- Σερβίρεται κρύο.
Λίγα μυστικά ακόμα
Η αυθεντική συνταγή της Κερκυραϊκής σπεσιαλιτέ όπως μου την έδωσε η μαμά μου και όπως της την είχε δώσει η δική της μαμά. Το Σαβόρο παραδοσιακά τρώγεται ως ορεκτικό την ημέρα του Ευαγγελισμού (συνδυάζεται με τον μπακαλιάρο σκορδαλιά) και την Κυριακή των Βαϊων. Μπορεί να διατηρηθεί για πολλές μέρες. (Τα παλιά χρόνια το διατηρούσαν εκτός ψυγείου χάρη στο ξύδι και στο κρασί που περιέχει). Η αναλογία κρασιού- ξυδιού είναι ενδεικτική. Μπορειτε να την αλλάξετε σύμφωνα με τα γούστα σας. Ωστόσο είναι σημαντικό τα ψάρια να καλύπτονται από τη μαρινάδα και να μείνουν κάποιες μέρες μέσα σ'αυτή.
ΕΝΑ ΠΑΓΚΑΚΙ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΚΑΙ ΤΑ «ΑΛΑΛΑΖΟΝΤΑ ΚΥΜΒΑΛΑ » Η «ΟΙ ΜΩΡΕΣ ΠΑΡΘΕΝΕΣ»
ΑπάντησηΔιαγραφή«…μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι…»
ΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ; ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ;
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΗΡΩΑΣ;
Ο ήρωας Γρηγόρης Αυξεντίου που τον έκαψαν ζωντανό οι Βρετανοί.
Ο Γρηγόρης Αυξεντίου γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου του 1928 στο χωριό Λύση στη Λευκωσία .
Κατετάχθη στον Ελληνικό Στρατό και πέρασε από τη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού, ενώ παράλληλα μελετούσε φιλολογία για να μπει στην φιλοσοφική σχολή Αθηνών.
Απολύθηκε από το Στρατό ως Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Πεζικού, και στη συνέχεια υπηρέτησε στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα για λίγους μήνες, προτού και επιστρέψει στην Κύπρο το 1952.
Με βοήθεια του Γρηγόρη Γρηγορά από την Λύση, από τους πρώτους που μυήθηκαν στον αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. γνωστού και ως 'Νταβέλη', εξάδελφου του Γρηγόρη Αυξεντίου, στις 20 Ιανουαρίου 1955 και έτσι μπήκε στον αγώνα κατά των Άγγλων.
Μπαίνοντας στον αγώνα του δόθηκαν τα εξής ψευδώνυμα: «Ζήδρος», «Ρήγας», «Αίαντας», «Άρης», «Μάστρος», «Ανταίος» και «Ζώτος». Αγωνίστηκε σκληρά στην αντίσταση κατά των Βρετανών και πολύ γρήγορα του δόθηκε η θέση του υπαρχηγού της Ε.Ο.Κ.Α.
Την 1η Απριλίου 1955 καταζητήθηκε από τους Βρετανούς για τη συμμετοχή του στον Αγώνα
Ένα από τα σημαντικότερα κρησφύγετα που χρησιμοποίησε ο Γρηγόρης Αυξεντίου τον καιρό του Αγώνα βρίσκεται στην καρδιά του Παλαιοχωρίου, δίπλα από την Εκκλησία της Παναγίας Χρυσοπαντάνασσας, στο υπόγειο του σπιτιού του Ανδρέα και της Μαρίτσας Καραολή.
Οι Βρετανοί δεν μπορούσαν να τον πιάσουν και τον είχαν επικηρύξει με το ποσό των 250 λιρών. Κρυφά παντρεύτηκε την Βασιλική μια νύχτα στο μοναστήρι του Αχειροποιήτου στις 10 Ιουνίου 1955. Ποτέ οι Βρετανοί δεν μπόρεσαν να πιάσουν το «Ζήδρο».
Στις 3 Μαρτίου του 1957 οι Βρετανοί ύστερα από προδοσία πληροφορήθηκαν το κρησφύγετό του κοντά στο Μαχαιρά. Το περικύκλωσαν με αυτοκίνητα και ελικόπτερα, μετά από πολύωρη μάχη και αρκετούς νεκρούς Βρετανούς έριξαν βενζίνη στο κρησφύγετο και τον έκαψαν ζωντανό.
Το καμένο σώμα του θάφτηκε στις 4 Μαρτίου στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας, στο χώρο που είναι γνωστός σήμερα ως «Τα φυλακισμένα μνήματα» από τους Βρετανούς στρατιώτες από φόβο λαϊκών εκδηλώσεων.
Ο τότε ανταποκριτής του Ασσοσιέϊντ πρες στην Κύπρο Άλεξ Ευθυβούλου μετέδωσε μεταξύ άλλων ότι η μάχη άρχισε 4.30΄ π.μ και έληξε στις 2.00΄ μ.μ . Η μάχη διεξαγόταν υπό ραγδαίας βροχής και πριν φονευθεί ο Γρηγόρης Αυξεντίου έρριψε περί τις 1000 σφαίρες και αρκετές χειροβομβίδες φονεύοντας 47 στρατιώτες. Την διεύθυνση της μάχης την είχε ο Υπολοχαγός Τζων Μίντλεττον.
Πολλοί Έλληνες και ξένοι ποιητές εμπνεύστηκαν από τον αγώνα και το θάνατο του Γρηγόρη Αυξεντίου και έγραψαν ποιήματα προς τιμήν του, το σημαντικότερο εκ των οποίων Ο Αποχαιρετισμός του ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ.
https://www.youtube.com/watch?v=l0LG6_uxzzU