Τα Fast Track της συμφοράς...[: σαπίλα παντού! ] - Ιχθυοκαλλιέργεια στο Καπαρέλι!

By "ΠΑΥΛΟΣ"


Σχόλιο Παύλου: "Ρε παιδιά τουρισμό δεν έχουμε, λάδι δεν κάνουμε, αμα κλείσουμε και την ιχθυοκαλλιέργεια τι θα κάνουμε; Μήπως πρέπει να ξανασκέφτουμε;"

Την πρωτοχρονιά του «σωτηρίου» έτους 2011 η βορειοανατολική Κέρκυρα ξημέρωσε, ελέω Γεωργαλίδη, μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης.

 Η μυθική Σκύλλα του χάους (που βιώνουμε) με τα δώδεκα κτηνώδη πόδια της (τις 12 ανεμογεννήτριες) έχει πάρει θέση στο βουνό, πάνω από τα κεφάλια μας κι η Χάρυβδη της τυραννίας (των ιχθυοκαλλιεργειών) είναι δίπλα μας, μέσα στη θάλασσα. 


Του Σπύρου Α. Σαλβάνου στο corfupress

Τα ‘παμε και θα τα ξαναπούμε για την αιολική Σκύλλα, σειρά έχει τώρα η Χάρυβδη των ιχθυοκαλλιεργειών: 

Καταρχήν μια παλιά αμαρτία εγκατάστασης ιχθυοκαλλιέργειας στη θαλάσσια περιοχή «Βαθύ», σε απόσταση αναπνοής, δυτικά της Ημερολιάς Κασσοπιού, επιβραβεύθηκε με νέα αδειοδότηση διπλασιασμού της παραγωγής της, από 150 σε 300 τόνους ψαριών ετησίως. 
Την εν λόγω άδεια που έχει αριθ. πρωτ. 23087 υπέγραψε ο δοτός Γ. Γ. της Π.Ι.Ν. λίγες μέρες πριν τη λήξη της θητείας του, τις 23. 12. 2010, εκμισθώνοντας ταυτόχρονα στην εταιρεία δέκα ακόμη στρέμματα θάλασσας. 
Ιδού τι σημαίνει για τους Κασσοπίτες, τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής και τους τουρίστες το πρωτοχρονιάτικο αυτό «δώρο» του εκπροσώπου της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στα Εφτάνησα: 
Σύμφωνα με την Υ. Α. 15393/2332/2002/ΦΕΚ 1022/Β/02, οι ζώνες ιχθυοκαλλιεργειών έχουν καταταχθεί στις μορφές βιομηχανίας, ήτοι στη κατηγορία Α, υποκατηγορία 1, δηλαδή στα έργα που προκαλούν πολύ σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον! 
Στη δε, από 12/06/2008 σχετική αναφορά διαμαρτυρίας της Ομοσπονδίας Αλιευτικών Συλλόγων Ηπείρου και Δυτικής Ελλάδας προς τις αρμόδιες υπηρεσίες, αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι, σε μια μονάδα παραγωγής 100 τόνων ψαριών ετησίως, οι τόνοι τροφών, τα περιττώματα των ψαριών, τα αντιβιοτικά, οι χημικές ουσίες κλπ., που κατακάθονται καθημερινά κάτω από τα κλουβιά, σύμφωνα με ειδική επιστημονική μελέτη, ισοδυναμούν με ετήσιο φορτίο λυμάτων πόλης 6.900 κατοίκων!
Άρα η θαλάσσια ρύπανση των 300 τόνων παραγωγής ετησίως, ισοδυναμεί με τα ακατέργαστα λύματα μιας πόλης 20.700 κατοίκων. Αρκετά για να ρυπάνουν τις βόρειες και βορειοδυτικές ακτές του Κασσοπιού έως κι αυτές της Περίθειας ακόμη.
Το θαλάσσιο οικοσύστημα νεκρώνει, με άμεσες καταστροφικές επιπτώσεις στην παραδοσιακή αλιεία, ενώ σύμφωνα με μαρτυρίες ψαράδων της περιοχής, τερατόμορφα ψάρια, π. χ. γόπες του ενός κιλού(!), όλο ξύγκι, έχουν κάνει την εμφάνισή τους. 
Τέλος, για τις επιπτώσεις στην υγεία, σε συγκέντρωση που διοργανώθηκε από περιβαλλοντικές οργανώσεις κατά των ιχθυοτροφικών μονάδων τις 4/10/2008 στον Πόρο, ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ιατρών Δημόσιας Υγείας και αντιπρόεδρος του ΠΑ.Κ.Ο.Ε (Πανελλήνιο Κέντρο Οικολογικών Ερευνών) ιατρός κ. Γιάννης Τσαντίρης δήλωσε ότι «οι επιπτώσεις στο περιβάλλον και τη δημόσια υγεία από τέτοιου είδους παραγωγικές μονάδες είναι μεγάλες: Μπορεί να εκδηλωθούν βαριές και μακροχρόνιες ασθένειες, όπως αλλεργίες δερματοπάθειες, κολπίτιδες και σαλπιγγίτιδες στις γυναίκες, και στα παιδιά ιδιαίτερα, αλλεργικό άσθμα εξαιτίας εισρόφησης του νερού. Επίσης στα μικρά παιδιά δημιουργούνται στομαχικές διαταραχές εξαιτίας της πολύ υψηλής συγκέντρωσης αμμωνιακών, νιτρικών και άλλων ιόντων του αζώτου…

Μια δεύτερη παλιά αμαρτία είναι η εγκατάσταση μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας της ίδιας εταιρείας στην παρθένα περιοχή του Ερημίτη, κοντά στη βραχονησίδα (τον Φάρο) Καπαρέλι, που είχε επικαιροποιηθεί στα μουλωχτά από το Νομάρχη Στ. Πουλημένο και την Αντινομάρχη «Περιβάλλοντος» Μ. Υδραίου. Για να παρακάμψουν τις σχετικές απαγορευτικές διατάξεις είχαν κάνει δεκτό το εφεύρημα ότι επρόκειτο για μετεγκατάσταση από την περιοχή Μπούκαρη, χωρίς να υπάρχει εκεί οποιαδήποτε εγκατάσταση… 
Η υπόθεση είχε παγώσει μετά από σχετικές αντιδράσεις και την ξεπάγωσε ο Γεωργαλιδης με μια Last Minute απόφαση (2202/27-12-10). Έδωσε παράταση στην εταιρεία μέχρι τις 12. 02. 2012 για την εγκατάσταση εκεί της εν λόγω μονάδας, ετήσιας παραγωγής 250 τόνων ψαριών επιπλέον, πριν λήξει η προθεσμία των τριών ετών που προβλέπει στην παράγραφο 9, η αριθ. πρωτ. 5481/15-11-07 10ετής (δια χειρός Βόσδου), σύμβαση μίσθωσης 25 στρεμμάτων θαλάσσιας έκτασης.
Ενδέχεται ακόμη να έχει υπογράψει ο Γεωργαλίδης και τη σχετική έγκριση περιβαλλοντικών όρων, γεγονός που δεν μπορούμε να επιβεβαιώσουμε, δεδομένου ότι, σύμφωνα με την αρμόδια Δ/ντρια της Π.Ι.Ν. τις ΕΠΟ δεν τις αναρτούν στο διαδίκτυο… 
«Διαύγεια» το λέει αυτό ο ΓΑΠ. Είναι το πρόγραμμα (μια ακόμη απάτη) που πλήρωσε ακριβά ο ελληνικός λαός. 
Ο Πασοκοδίαιτος, κυβερνητικός εγκάθετος που υπό τα όμματα της κυβερνητικής βουλευτού, στους εφτά μήνες της θητείας του προκάλεσε με σωρεία αποφάσεων, περισσότερο κακό στο φυσικό περιβάλλον του νησιού, απ΄ ό,τι ο Βόσδου στα έξι χρόνια, θα πρέπει να ανακηρυχθεί σε Persona non Grata για την Κέρκυρα!

Η πιο πάνω υπόθεση γίνεται τώρα «γέφυρα» στο Σπύρου που αν ολοκληρώσει τις διαδικασίας αδειοδότησης της εν λόγω μονάδας, σύμφωνα με τα πιο πάνω στοιχεία, η συνολική ρύπανση της περιοχής από τις δύο αυτές μονάδες θα αντιστοιχεί σ’ αυτήν των ακατέργαστων λυμάτων μιας πόλης 38.000 κατοίκων, ίδίου μεγέθους δηλαδή με την πόλη της Κέρκυρας. Γεγονός που σημαίνει ότι δεν θα πληγούν μόνο οι βόρειες κι οι βορειοανατολικές ακτές της Κέρκυρας, αλλά με τα ισχυρά ρεύματα που επικρατούν στο κανάλι, η ρύπανση θα μεταφέρεται νότια έως την πόλη και τις ακτές του Ύψου, του Μπαρμπάτι κλπ.
Ήδη με πρωτοσέλιδο εκτενές άρθρο μου, στο Κερκυραϊκό Βήμα στις 16. 12. 2008, μετά από τη σχετική λαϊκή συνέλευση (7. 12.) στις Συνιές, είχα αναδείξει το θέμα κρούοντας από τότε τον κώδωνα του κινδύνου. 
Επακολούθησε και δεύτερο σχετικό πρωτοσέλιδο – πρώτο θέμα, δημοσίευμά μου στην ίδια εφημερίδα στις 12. 03. 2009, μετά τη θυελλώδη συζήτηση της 3ης Μαρτίου για το ίδιο θέμα στο Νομαρχιακό Συμβούλιο.
Ο ισχυρισμός μου ότι ευρισκόμασταν μπροστά σε ένα πρωτόγνωρο περιβαλλοντικό και κοινωνικό έγκλημα, είναι τώρα πιο επίκαιρος παρά ποτέ: Δεν πρόκειται μόνο για μια ωρολογιακή βόμβα μεγατόνων στο υπόβαθρο του σπάνιου φυσικού κάλους οικοσυστήματος του Ερημίτη και της ευρύτερης περιοχής. Ο ποιοτικός Τουρισμός που γνώρισε μεγάλη άνθιση για μισό και πλέον αιώνα στη βορειανατολική Κέρκυρα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την τοπική κοινωνία, θα αποτελεί πλέον παρελθόν (αντίο κ. Ρότσηλδ, αντίο κ. Αμπράμοβιτς, αντίο ανώνυμοι και επώνυμοι κροίσοι που επιλέξατε το Δήμο Κασσωπαίων ως δεύτερή σας κατοικία). Ξεχάστε τα κρυστάλλινα νερά στις παρθένες παραλίες του Ερημίτη. Ο Ερημίτης θα ερημώσει (θα γίνει όνομα και πράμα δηλαδή), η τοπική κοινωνία θα οδηγηθεί στη πτώχευση και οι δοκιμαζόμενοι ήδη, από τις επιπτώσεις της πρώτης μονάδας, εβδομήντα και πλέον επαγγελματίες ντόπιοι ψαράδες, θα εξαθλιωθούν.

Απαθείς μπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις και ενόψει της επερχόμενης αιολικής λαίλαπας, πέραν των πλείστων, όσων άλλων ζητημάτων τίθενται εν προκειμένω, δεν δικαιούμαστε, να μιλάμε πλέον για αειφόρο τουριστική ανάπτυξη. Ακριβώς το αντίθετο κάνουμε. Λες και κυριαρχούμαστε από ένα σύνδρομο παρακμής, από μια άκρατη αυτοκαταστροφική διαστροφή και μανία.

Σπύρος Α. Σαλβάνος

Πρόεδρος Δ. Σ.

«Περιβαλλοντική Παρέμβαση η Αντινιώτη»