Τα 412 περίπου χρόνια της Βενετσιάνικης κυριαρχίας δεν θα μπορούσαν να αφήσουν ανεπηρέαστη την Κερκυραϊκή κουζίνα, όπως φανερώνει ο τρόπος μαγειρέματος των περισσότερων φαγητών αλλά και η ονομασία τους. Επίσης, κάποιες ιδιαιτερότητές της οφείλονται στη συντομότερη περίοδο συνύπαρξης των Κερκυραίων με τους Άγγλους. Γενικά η Κερκυραϊκή κουζίνα είναι τυπικά μεσογειακή με βάση το λάδι, τα όσπρια, τα ζυμαρικά, τα λαχανικά, τα ψάρια και πολλά μπαχαρικά. Συνηθισμένος τρόπος μαγειρέματος είναι η κατσαρόλα με κάπως μεγαλύτερη εμμονή από τις περιοχές της υπόλοιπης Ελλάδας. Ένας άλλος τρόπος μαγειρέματος αλλά και συντήρησης ψαριών και λαχανικών, που χρησιμοποιούν οι Κερκυραίοι, είναι σε ξύδι, αλάτι, λάδι, δενδρολίβανο και κάπαρη, το γνωστό σαβούρα.
Τα πιο γνωστά Κερκυραϊκά πιάτα είναι:
Η παστιτσάδα (Pastizzada): η χωριάτικη γίνεται με κόκορα ενώ η αστική με μοσχάρι. Μαγειρεύονται στην κατσαρόλα με πηχτή σάλτσα τομάτας, σκόρδο, κρεμμύδι, κανέλα, γαρύφαλλο, μοσχοκάρυδο, κύμινο, φύλλα δάφνης, πιπέρι και λίγο ξύδι. Σερβίρεται με χοντρά μακαρόνια και αποτελεί το πιο δημοφιλές φαγητό στην Κέρκυρα.
Το μπουρδέτο (Bordeto): βραστό παχύ ψάρι, συνήθως σκορπιός ή γαλέος, με κόκκινη καυτερή σάλτσα που σβήνεται με χυμό λεμονιού.
Το σοφρίτο (Soffrito): λεπτές λωρίδες τηγανιτού μοσχαρίσιου κρέατος με άσπρη σάλτσα από σκόρδο, λευκό κρασί και μαϊντανό.
Οι Άγγλοι έφεραν στο νησί την τσιτσιμπύρα (gingerbeer), ένα αφρώδες αναψυκτικό που πίνεται παγωμένο και φτιάχνεται με λεμόνι, τζίντζερ, σταφίδες, νερό και ζάχαρη και που αγαπήθηκε ιδιαιτέρως από τους Κερκυραίους. Σήμερα αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικά του νησιού.
Το γνωστότερο όμως χαρακτηριστικό προϊόν της Κέρκυρας, που δεν παράγεται πουθενά αλλού στην Ελλάδα, είναι το κουμ κουάτ. Μοιάζει με μικρό πορτοκάλι, τρώγεται με τη φλούδα και η γεύση του είναι γλυκόπικρη. Με καταγωγή από την Ανατολή (Kam Kwat στα κινέζικα σημαίνει χρυσός καρπός), έφτασε στην Κέρκυρα μέσω του Άγγλου Μέρλιν το 1924. Αφού εναρμονίστηκε με τις συνθήκες του νησιού και οι Κερκυραίοι το λάτρεψαν, άρχισε η συστηματική παραγωγή του. Ιδανικός τόπος αποδείχτηκε ο κάμπος των Νυμφών στη βόρεια Κέρκυρα και πλέον ο Αγροτοβιομηχανικός Συνεταιρισμός Νυμφών είναι υπεύθυνος για τη συγκέντρωση, επεξεργασία, τυποποίηση και διάθεση του προϊόντος. Τα παρασκευάσματα του ξεκινούν από το γνωστό λικέρ και το φρουί γλασέ και φτάνουν μέχρι το παραδοσιακό γλυκό του κουταλιού και τη μαρμελάδα. Στο πλαίσιο των κανονισμών της Ευρωπαϊκής κοινότητας για την προστασία των προϊόντων, το κουμκουάτ αποτελεί «προϊόν ποιότητας προστατευμένης γεωγραφικής ένδειξης».
Άλλα χαρακτηριστικά κερκυραϊκά γλυκίσματα είναι οι Μάντολες (καβουρδισμένα και καραμελωμένα αμύγδαλα) και τα Μαντολάτα (γλυκίσματα από ταχίνι, ασπράδι αυγού, μέλι, και ολόκληρα αμύγδαλα). Οι αμπελώνες του νησιού δεν είναι μεγάλοι σε έκταση αλλά τα κρασιά που παράγονται είναι εκλεκτά. Βασικές ποικιλίες κρασιών είναι ο κακοτρύγης (λευκό με λεπτό άρωμα), το μοσχάτο (λευκό με έντονο άρωμα) και το πετροκόριθο (κόκκινο μπρούσκο).
Χρήσιμα τηλέφωνα
Αγροτοβιομηχανικός Συνεταιρισμός Νυμφών: 26630 94073
Η παστιτσάδα (Pastizzada): η χωριάτικη γίνεται με κόκορα ενώ η αστική με μοσχάρι. Μαγειρεύονται στην κατσαρόλα με πηχτή σάλτσα τομάτας, σκόρδο, κρεμμύδι, κανέλα, γαρύφαλλο, μοσχοκάρυδο, κύμινο, φύλλα δάφνης, πιπέρι και λίγο ξύδι. Σερβίρεται με χοντρά μακαρόνια και αποτελεί το πιο δημοφιλές φαγητό στην Κέρκυρα.
Το μπουρδέτο (Bordeto): βραστό παχύ ψάρι, συνήθως σκορπιός ή γαλέος, με κόκκινη καυτερή σάλτσα που σβήνεται με χυμό λεμονιού.
Το σοφρίτο (Soffrito): λεπτές λωρίδες τηγανιτού μοσχαρίσιου κρέατος με άσπρη σάλτσα από σκόρδο, λευκό κρασί και μαϊντανό.
Οι Άγγλοι έφεραν στο νησί την τσιτσιμπύρα (gingerbeer), ένα αφρώδες αναψυκτικό που πίνεται παγωμένο και φτιάχνεται με λεμόνι, τζίντζερ, σταφίδες, νερό και ζάχαρη και που αγαπήθηκε ιδιαιτέρως από τους Κερκυραίους. Σήμερα αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικά του νησιού.
Το γνωστότερο όμως χαρακτηριστικό προϊόν της Κέρκυρας, που δεν παράγεται πουθενά αλλού στην Ελλάδα, είναι το κουμ κουάτ. Μοιάζει με μικρό πορτοκάλι, τρώγεται με τη φλούδα και η γεύση του είναι γλυκόπικρη. Με καταγωγή από την Ανατολή (Kam Kwat στα κινέζικα σημαίνει χρυσός καρπός), έφτασε στην Κέρκυρα μέσω του Άγγλου Μέρλιν το 1924. Αφού εναρμονίστηκε με τις συνθήκες του νησιού και οι Κερκυραίοι το λάτρεψαν, άρχισε η συστηματική παραγωγή του. Ιδανικός τόπος αποδείχτηκε ο κάμπος των Νυμφών στη βόρεια Κέρκυρα και πλέον ο Αγροτοβιομηχανικός Συνεταιρισμός Νυμφών είναι υπεύθυνος για τη συγκέντρωση, επεξεργασία, τυποποίηση και διάθεση του προϊόντος. Τα παρασκευάσματα του ξεκινούν από το γνωστό λικέρ και το φρουί γλασέ και φτάνουν μέχρι το παραδοσιακό γλυκό του κουταλιού και τη μαρμελάδα. Στο πλαίσιο των κανονισμών της Ευρωπαϊκής κοινότητας για την προστασία των προϊόντων, το κουμκουάτ αποτελεί «προϊόν ποιότητας προστατευμένης γεωγραφικής ένδειξης».
Άλλα χαρακτηριστικά κερκυραϊκά γλυκίσματα είναι οι Μάντολες (καβουρδισμένα και καραμελωμένα αμύγδαλα) και τα Μαντολάτα (γλυκίσματα από ταχίνι, ασπράδι αυγού, μέλι, και ολόκληρα αμύγδαλα). Οι αμπελώνες του νησιού δεν είναι μεγάλοι σε έκταση αλλά τα κρασιά που παράγονται είναι εκλεκτά. Βασικές ποικιλίες κρασιών είναι ο κακοτρύγης (λευκό με λεπτό άρωμα), το μοσχάτο (λευκό με έντονο άρωμα) και το πετροκόριθο (κόκκινο μπρούσκο).
Χρήσιμα τηλέφωνα
Αγροτοβιομηχανικός Συνεταιρισμός Νυμφών: 26630 94073
Ωπωπω μου ανοιξε η ορεξη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου πω!!ενα μπουρδετο και καμια 10ρια μπυρες δε θα λεγα οχι!!
ΑπάντησηΔιαγραφή